İşe gitmedi Soma faciasından kurtuldu ama babasını ve kardeşini kaybetti

Baba oğul yanyana madenden birlikte çıkıp yine birlikte girdiler yeraltına maden karanlığında gün göremeden gözlerini yumanlardan biriydi Ferhat Alkaş daha 19 yaşındaydı.

Soma'nın en genç şehitlerinden biri oldu 1,5 ay sonra işi bırakıp askere gidecekti Türkiye'yi yasa boğan facia onu toprağa gönderdi sadece onun değil ailesinin kaderiydi kömür karası babası Hüseyin Alkaş'la yanyana defnedildi.

Soma'daki Cehennemin içinden alkışlarla çıktılar ama sevinemediler

Cehennemin içinden alkışlarla çıktılar yüzlerinde kömür karasına bulaşmış bir gülümsemeyle arkalarında bıraktıkları için umutluydular

Yaralı da olsalar Soma'daki facianın şanslı isimleriydi onlar tarifi yoktu mutluluğun her çıkanın yüzüne bakmaya çalıştı umutla bekleyenler ocağın içi de böyle görüntülendi bir yaralı sedye ile çıkarılıyordu kimin kime karıştığı belli değildi Soma'da öyle ki yardım için içeriye giren kurtarma ekibi uzun süre dışarı çıkamadı aileleri telaşlandı

Yüzü, Elleri kömür karası çizmeleri çamurdu sedye ise bembeyaz

Yüzü, Elleri kömür karası çizmeleri çamurdu Ambulanstaki sedye ise bembeyaz öyle bir yokluk görmüştü ki sedyedeki çarşafı kirletmeye kıyamadı masraf olurdu çünkü devlete.

Kendisini çıkartan görevliye teşekkür etti bırakın çizmelerini koymayı yatmaya bile tereddüt etti sağlık görevlisi zorlamasa belki ayakta tedavi görecekti belli ki onun hayatını düşünen olmamışken o devletin çarşafını düşünüyordu sedyeden bile beyaz sedyeden bile temizdi en can yakan cümleyi de yine bir işci söyledi ellerinde sarıldıkları ekmekleriyle çamurda kömür karasında bile temiz kalan yüzlerce şehit verdi Türkiye.